راهنمای خرید 98 مدل دوچرخه خیابانی ، کوهستانی و تفریحی ارزان و حرفه ای

دوچرخه سواری با دوچرخه های خیابانی و کوهستانی تجربه ای باورنکردنی و جذاب را به شما می دهد. در فرصتی که امیدوارید یک دوچرخه خیابانی بخرید اما نمی دانید از کجا شروع کنید، این راهنمای خرید فوق العاده را بخوانید. در اینجا ما هر یک از راه های خرید دوچرخه خیابانی و کوهستانی را ارائه کرده ایم.

دوچرخه خیابانی و کوهستانی

برای اینکه مسافت های قابل توجهی را سریعتر طی کنید و به سرعت فرسوده نشوید، خرید دوچرخه خیابانی و کوهستانی هوشمندانه تر است. دوچرخه های خیابانی برای رانندگی راحت و ساده در خیابان های سیاه و سفید و صاف در نظر گرفته شده اند. این دوچرخه ها روشی باورنکردنی برای حفظ تناسب اندام در هر مرحله از زندگی هستند.

همچنین، دوچرخه‌های خیابانی می‌توانند طیف وسیعی از مسابقات را انجام دهند و افرادی که به دنبال تجربه و شور هستند، از این نوع دوچرخه‌ها دعوت می‌کنند.
بازار مملو از انواع دوچرخه های خیابانی است که انتخاب آن را سخت می کند. به این ترتیب قبل از خرید دوچرخه خیابانی، عناصر و انواع آن را بشناسید.

مزایا و معایب دوچرخه های خیابانی و کوهستانی را بشناسید

فواید
• این دوچرخه ها سبک هستند و برای راندن در سرعت های بالا در نظر گرفته شده اند. محدوده سرعت دوچرخه های خیابانی از 16 تا 24 کیلومتر در ساعت متفاوت است.
• محل قرارگیری دسته دوچرخه باعث می شود دوچرخه سوار در حالت پیچ خوردگی بیشتری قرار گیرد و متعاقباً انرژی بیشتری جابجا شده و سرعت و بهره وری افزایش می یابد.
• این نوع دوچرخه ساده است و می تواند در هوا تکه تکه شود تا بهره وری دوچرخه را افزایش دهد و با سرعت عبور کند.
لاستیک های سفت و چرخ های سبک آن باعث کاهش مالش و افزایش سرعت می شود.
• هر یک از قطعات این نوع دوچرخه فوق العاده ایمن بوده و با قدرت بالا تحویل داده می شود.

معایب
• بیشتر دوچرخه های خیابانی برای سواری در خیابان های خاکی و شیب دار مناسب نیستند.
• از آنجایی که دامنه وسایل دوچرخه های خیابانی زیاد است، دوچرخه سواری با این دوچرخه با نرخ های پایین چالش برانگیز می شود.
• رانندگی پیچ خورده به ناچار روی گردن و پشت پایین می آید.

نکات اساسی دوچرخه های خیابانی چیست؟

دوچرخه های خیابانی دارای نکات برجسته ای هستند که آنها را از دوچرخه های مختلف کنار می گذارد. از مهمترین نکات برجسته آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. حالت ورزشی
دوچرخه خیابان طوری برنامه ریزی شده است که باز بودن صورت دوچرخه سوار در برابر نسیم محدود شود. در این راستا دوچرخه سوار در وضعیت تعظیم و ورزشکاری بیشتری روی دوچرخه قرار دارد. هنگام دوچرخه‌سواری خیابانی، از عضلات بیشتری مانند همسترینگ (مجموعه‌ای از عضلات واقع در پشت ران) و عضلات گلوتئال استفاده می‌شود.

2. سفارش پایین
فرمان برخی از دوچرخه های خیابانی مستقیم است، اما دسته بزرگی از این نوع دوچرخه ها خم شده و در سطح پایین تری نسبت به صندلی قرار دارند. بدیهی است که امکان تغییر سطح فرمان وجود دارد و دوچرخه سوار می تواند طبق میل خود سطح فرمان را تغییر دهد تا مشکلی نداشته باشد و در حالت نشسته موافق باشد.

3. لاستیک های نازک
لاستیک های دوچرخه خیابانی معمولاً 23، 25 یا 28 میلی متر هستند. قبلاً نمی‌توانستید هیچ نوع دوچرخه خیابانی با لاستیک‌های گسترده‌تر از این پیدا کنید. با این حال، از اواخر، با ایجاد دوچرخه های پشتکار و دوچرخه های “تمام خیابان”، تایرهای 33 میلی متری نیز تحویل داده شده است. با این نوع دوچرخه خیابانی می توان جاده های روستایی را بدون هیچ مشکلی طی کرد.

4. بدون چارچوب تعلیق
دوچرخه‌های خیابانی، اصلاً شبیه دوچرخه‌های شعله ور نیستند، سیستم تعلیق و ایمنی ندارند. بخش اعظم خیابان‌هایی که این دوچرخه‌ها در آن تردد می‌کنند، بی‌نهایت صاف هستند، بنابراین هیچ نیازی به محافظت برای آرامش دوچرخه‌سوار وجود ندارد. با فرض اینکه دوچرخه خیابان به گونه‌ای در زیر آن قرار داشته باشد که راکب احساس عالی‌تری داشته باشد، از لاستیک‌های پهن‌تر یا نوعی فنر که در بدنه یا چنگال دوچرخه قرار دارد استفاده می‌شود.

5. چند تجهیز بودن
دوچرخه های خیابانی معمولاً دارای دو چرخ دنده در آچار جلو و حدود 12 چرخ چرخ دنده در دنده عقب هستند، البته برخی از دوچرخه های خیابانی تا 24 چرخ پینیون دارند. وجود این چرخ‌های پینیون به دوچرخه‌سوار کمک می‌کند در خیابان‌های همسطح یا سراشیبی کندتر و در خیابان‌های سخت سریع‌تر حرکت کند.
این عناصر از دوچرخه های خیابانی، دوچرخه سواری مسافت قابل توجهی را نسبت به سایر انواع دوچرخه ساده تر می کند.

قطعات دوچرخه خیابانی را ببینید

هنگام خرید یک دوچرخه خیابانی، هوشمندانه تر است که قطعات آن را به خوبی درک کنید تا بتوانید بهترین تصمیم را دنبال کنید.

• جنس بدنه
جنس بدنه دوچرخه های خیابانی عموماً فیبر کربن، آلومینیوم، تیتانیوم، فولاد یا ترکیبی از این فلزات است. برای جزئیات بیشتر در مورد مزایا و نقاط ضعف این نوع بدن ها، به این مقاله اشاره کنید.

• انواع ترمزها
دو نوع ترمز لبه ای و دایره ای برای دوچرخه های خیابانی استفاده می شود:

ترمز حلقه
ترمز لبه به طور مستقیم روی لبه یا اطراف چرخ ها قرار می گیرد. دوچرخه های خیابانی برای مدت طولانی با این نوع ترمز مبله شده اند. این نوع ترمز به دلیل بی دردسر بودن و وزن سبکش شناخته شده ترین ترمز محسوب می شود.
در این نوع ترمزها، کاهش سرعت با فشردن بالشتک ترمز روی لبه چرخ به پایان می رسد. ترمزهای حلقوی به دو دسته تقسیم می شوند: کالیپر و کنسول.

ترمز صفحه ای

این نوع ترمزها در مقایسه با ترمزهای حلقه ای تازه تر هستند. ترمزهای صفحه ای در ابتدا در وسایل نقلیه و رزمناوها مورد استفاده قرار می گرفتند و اولین بار در دوچرخه های خارج از جاده مورد استفاده قرار گرفتند.
این نوع ترمز به دوچرخه سوار اجازه می دهد تا کنترل بیشتری بر توسعه و کاهش سرعت دوچرخه داشته باشد و می تواند با قدرت و قدرت دوچرخه به روشی ثابت هماهنگ شود. به طور همزمان، ترمزهای دایره ای سریعتر از ترمزهای حلقه ای کار می کنند.
ترمزهای دایره ای به این دلیل نامگذاری شده اند که یک صفحه روتور دایره ای فولادی در مرکز چرخ دوچرخه معرفی شده است. در واقع، این صفحه به جای لبه و خط گردن چرخ هنگام کاهش سرعت استفاده می شود. صفحه روتور بین بالشتک ها قرار دارد که پس از فشار دادن سوئیچ ترمز، بالشتک ها به روتور می چسبند و سرعت دوچرخه را کاهش می دهند.
از ترمزهای صفحه ای می توان به دو نوع ترمز مکانیکی و ترمز آب اشاره کرد. ترمزهای آب با استفاده از مایع ترمز تحت فشار (روغن)، مانند چارچوب هایی که در دوچرخه ها و وسایل نقلیه ردیابی می شوند، کار می کنند.
سپس دوباره، در ترمزهای مکانیکی، با فشردن یک کلید مستقیم، یک اتصال فولادی تمپر شده گسترش می‌یابد و نیروی کاهش سرعت به روتور اعمال می‌شود و متعاقباً دوچرخه را متوقف می‌کند. ترمزهای دایره ای مکانیکی پیچیدگی کمتری دارند و عموماً در دوچرخه های خیابانی کمتر پیچیده استفاده می شوند.

• چیدمان کامل چرخ دنده و ترمز (Groupset)/گجت دنده
چیدمان کامل چرخ های دنده و ترمز موتور دوچرخه را در خود جای داده است. یونیت دنده شامل میله محرک، حلقه های زنجیر، زنجیر، دنده عقب (دنده عقب)، دستگاه تعویض دنده می باشد.
گجت وسایل یکی از قطعات قابل توجه دوچرخه است و با پرداخت پول نقد بیشتر می‌توانید نوع بهتر و سخت‌تری داشته باشید. هر چه ماهیت این گجت بالاتر باشد، از وزن دوچرخه کاسته می شود.

• چرخ دنده
دوچرخه های خیابانی دارای چند حلقه زنجیر به سمت جلو هستند، بدیهی است که نوع سه حلقه در دوچرخه های ورزشی و مسافرتی عادی تر است. زنجیرهای دوگانه در دوچرخه های خیابانی استاندارد هستند. برخی از دوچرخه های خیابانی یک حلقه زنجیر هستند که بسیار شبیه دوچرخه های خارج از جاده هستند. هرچه تعداد حلقه‌های زنجیر کمتر باشد، دوچرخه بالقوه مشکلات مکانیکی کمتری دارد و تعویض دنده در دنده عقب آسان‌تر است.
دوچرخه هایی با دو حلقه زنجیر در جلو به سه دسته بندی معمولی، کوچکتر و نیمه فشرده تقسیم می شوند. در نوع معمولی، چیدمان چرخ های چرخ دنده شامل یک حلقه زنجیر عظیم با 53 دندان و یک حلقه زنجیر کوچک با 39 دندان است و این نوع دوچرخه برای کارشناسان و افرادی که در مسابقات شرکت می کنند مناسب تر است.
در دوچرخه‌هایی با مجموعه وسایل کاهش‌یافته، وسایل بسیار زیاد با 50 دندان و چیزهای کوچک با 34 دندان وجود دارد، و این نوع وسایل به دوچرخه‌سوار بازتر می‌شود.
چرخ دنده های نیمه فشرده رایج ترین نوع چرخ دنده ها در دوچرخه هایی هستند که دارای یک حلقه زنجیر جلو با 52 دندان و یک حلقه زنجیر پشت با 36 دندانه هستند.
چیدمان چرخ دنده های سه چرخه شامل یک حلقه زنجیر بزرگ با 50 دندان، یک حلقه زنجیر متوسط با 39 دندان و یک حلقه زنجیر کوچک با 30 دندانه است.
در حالی که به دنبال یک دوچرخه خیابانی هستید، یکی را انتخاب کنید که حلقه‌های زنجیر جلویی ساده‌تر و چرخ‌دنده‌های پشتی بزرگ‌تر داشته باشد. از آنجایی که سرعت چرخ دنده در این نوع دوچرخه بیشتر است، شتاب گیری ساده تر می شود.
دوچرخه‌هایی با حلقه‌های زنجیر بزرگ‌تر به سمت جلو و چرخ‌دنده‌های متوسط‌تر عقب نسبت به سایر دوچرخه‌ها برای سواری با سرعت معقول‌تر هستند.

چرخ ها

چرخ های دوچرخه خیابانی دارای یک نقطه مرکزی و پره هایی هستند که با نقطه مرکزی و لبه مرتبط هستند. مدار چرخ به عنوان لبه شناخته می شود. چرخ‌های جامد مناطقی از استحکام برای داشتن و ترمزهای عالی دارند و به اندازه کافی قادر به حرکت قدرت هستند. علاوه بر این، هرچه به ماهیت چرخ ها اضافه شود، وزن آن ها کاهش می یابد.
عرض و عمق لبه چرخ ها به طور کلی آرامش دوچرخه سوار را در دوچرخه سواری تعیین می کند. بر خلاف سن گذشته، لبه‌های کنونی گسترده‌تر هستند و می‌توانند شرایط بهتر و حجم هوای بیشتری را در تایر ایجاد کنند. این حلقه‌ها لاستیک‌ها را بزرگ‌تر می‌کردند و روی انسداد حرکتی آن‌ها کار می‌کردند.
عمق لبه علاوه بر این بر طراحی بهینه کنترل چانه زدن دوچرخه تأثیر می گذارد. هرچه این عمق برجسته‌تر باشد، طراحی بهینه چانه‌زنی قابل توجه‌تر خواهد بود که دوچرخه را کاملاً رها می‌کند. بدیهی است که این نوع لبه باعث می شود دوچرخه در مقابل نسیمی که از کنار می وزد در تضاد با دوچرخه های مجهز به لبه های محدود، تنظیم کمتری داشته باشد.

لاستیک ها

سه نوع لاستیک دوچرخه وجود دارد، گیلاسی در بالا، تیوبلس و تیوبلس.
1. گیلاس در بالا
تایرهای Cherry on top به یک سیلندر نیاز دارند که بین تایر haggle قرار داده شود تا هوا را نگه دارد. محفظه داخلی این لاستیک ها را می توان به راحتی جایگزین یا ثابت کرد. امروزه از این نوع تایرها برای دوچرخه استفاده می شود.
2. طوبی
لاستیک‌های استوانه‌ای از یک سیلندر داخلی استفاده می‌کنند که با چسب یا چسب استثنایی به تایر و روی چرخ دوچرخه متصل می‌شود. این نوع لاستیک در بین دوچرخه سواران ماهر معروف است. یکی از مزایای این نوع لاستیک این است که با فرض نفوذ در هر شرایطی، لاستیک روی لبه می‌ماند و دوچرخه‌سوار می‌تواند دوچرخه را متوقف کند، بدون اینکه دوچرخه را در دست بگیرد.
سنگینی لاستیک های سیلندر دقیقاً سنگینی لاستیک های گیلاسی و تیوبلس نیست. از آنجایی که داخل چرخ دوچرخه بدون دنده دیگری می ماند.
3. بدون سیلندر
لاستیک های تیوبلس، همانطور که از نامشان مشخص است، تیوب ندارند. این لاستیک ها واقعا لاستیک های گیلاسی هستند که سیلندر داخلی ندارند. قبل از اینکه در دوچرخه های خیابانی مورد استفاده قرار گیرد، این نوع تایر در دوچرخه های تریل و بدیهی است Cyclocross – یکی از انواع دوچرخه های خیابانی که بعداً در این مقاله ارائه شد، استفاده می شد.
این سیلندرها به چرخ های دوچرخه مانند گیلاس روی لاستیک های بالا گیر می کنند. با این حال، این نوع لاستیک ایمن تر از لاستیک های گیلاسی است. بدیهی است که برای کاهش احتمال بریدگی، نوعی درزگیر به لاستیک اضافه می شود تا از هر نوع باز شدن جلوگیری شود.

انواع دوچرخه های خیابانی چیست؟

انواع مختلفی از دوچرخه های خیابانی ایجاد می شود که مهم ترین آنها شامل موارد زیر است:

دوچرخه های مسابقه

دوچرخه های هاستلینگ یکی از انواع دوچرخه های خیابانی است. این دوچرخه ها سبک، آرام و بدون سخت افزار اضافی هستند. این دوچرخه‌ها برای سواری سریع کار می‌کنند، بنابراین جلوی دوچرخه از پشت پایین‌تر است تا به دوچرخه‌سوار تناسب ساده‌ای بدهد. (بروی محدودتر، چانه زدن کنترل سطح در پایه)
در این نوع دوچرخه، به جای آرامش دوچرخه سواری، به سرعت آن توجه شده است. بنابراین، بدنه این دوچرخه به دلیل اینکه به طور استثنایی به خوبی کنترل می شود، دارای قدرت است.
تعداد چرخ‌های چرخ‌دنده در این دوچرخه بیشتر می‌شود تا دوچرخه‌سوار بتواند با سرعت بالاتری به آنجا برسد. چرخ‌ها سفت و سبک هستند یا از تست‌های کربن ساده در این دوچرخه‌ها استفاده می‌شود.
در صورتی که به دنبال دوچرخه ای سبک وزن هستید و نیاز به داشتن قدرت و رانندگی بالایی دارید، دوچرخه خیابانی بهترین نوع دوچرخه برای شما خواهد بود.
مزایا: این دوچرخه برای سرعت بخشیدن و شرکت در رقابت های دوچرخه سواری مناسب است.

• بارها: دوچرخه های مسابقه ای برای مسیرهای شیب دار و طولانی و همچنین بدنه های خشک و خم نشدنی مناسب نیستند.
دوچرخه سنگی

یکی از به روزترین انواع دوچرخه های خیابانی، راک یا تمام خیابان است. با این نوع دوچرخه، شما نه تنها می توانید با سرعت در خیابان های کج حرکت کنید، بلکه می توانید مسافت های قابل توجهی را نیز طی کنید.
دوچرخه سنگی از ابتدا شبیه دوچرخه سیکلروکراس به نظر می رسد، با این حال قصد دارد باعث شود که راکب در هنگام سواری احساس خوبی داشته باشد.
دوچرخه های راک بخشی از نکات برجسته یک دوچرخه بازی را دارند که دوچرخه سواری را دلپذیر می کند و بخشی از عناصر دوچرخه سیکلوکراس.
بیشتر دوچرخه های سنگی دارای ترمزهای دایره ای و بدنه ای محکم برای تحمل اثر خیابان های خشن هستند.
دو شاخ این دوچرخه فرصت بیشتری دارد و جای صندلی وسعت بیشتری دارد. علاوه بر این، تایرهای دوچرخه سنگی شیارهای مفصل تری نسبت به سایر دوچرخه های خیابانی دارند و می توانند در مسیرهای خاکی و شنی بهتر حرکت کنند.
دوچرخه های سنگ متوسط دارای بدنه آلومینیومی و دوشاخه فیبر کربنی در جلو هستند.

• مزایا: این دوچرخه برای سواری در خیابان مناسب است.
مضرات: نقاط قوت جدی آن تا حدی سرعت دوچرخه سوار را کاهش می دهد.

دوچرخه استقامتی

دوچرخه‌های ورزشی/استقامتی برای مسابقاتی مناسب هستند که بر استقامت در مقابل سرعت تأکید دارند. این دوچرخه‌ها سبک‌تر از دوچرخه‌های تندرو هستند و به همین ترتیب کاملاً خوشایند و آسان‌تر هستند.

محل نشستن دوچرخه سوار در موقعیتی کاملاً تراز در تضاد با سایر دوچرخه های خیابانی قرار دارد و در این مسیر، دوچرخه سوار دائماً احساس خوبی دارد. بدیهی است که وضعیت ریاضی بازی ها/دوچرخه پشتکار با هدف نهایی این است که فرد حتی پس از طی مسافت های قابل توجهی احساس خستگی نکند.

وسایل این دوچرخه در موقعیت پایین تری قرار دارند تا به دوچرخه سوار در بالا رفتن از شیب ها بدون نیاز به سرعت کمک کنند. علیرغم این واقعیت که چرخ‌ها نسبت به سایر دوچرخه‌های خیابانی محکم‌تر هستند، اما همچنان سبک وزن هستند.
استفاده از ترمزهای صفحه ای و فرصت بیشتر (به دلیل استفاده از لاستیک های گسترده تر) در این نوع دوچرخه ها مشهورتر است.
به عنوان یک قاعده کلی، این نوع دوچرخه نسبت به دوچرخه های شلوغ خوشایندتر است. در صورتی که به دنبال سرعت بالا و وزن کم دوچرخه نیستید و نیاز دارید مسافت قابل توجهی را به راحتی طی کنید، این دوچرخه برای شما مناسب است.
• استادان: پیمودن مسافت های قابل توجه در منظره های خشن با این دوچرخه دشوار نیست.
• بارها: این دوچرخه برای تند تند کردن یا نشاط بخشیدن به سرعت های بالا معقول نیست.تایم تریل (TT)/دوچرخه های سه گانه
این نوع دوچرخه های خیابانی برای یک چیز خاص ساخته شده اند و آن این است که با سرعتی که واقعاً انتظار می رود حرکت کنند. دوچرخه Time Trail دارای نکات برجسته ساده است، بنابراین دوچرخه و راکب به راحتی در هوا تکه تکه می شوند و به جلو فشار می آورند. این مولفه باعث می شود دوچرخه با هر سرعتی با قدرت کمتری به جلو برود.
این دوچرخه ها به دلیل سیلندرهای صاف، نقاط شیب دار و پیوندهای مخفی و ترمزهایشان عملاً غیرقابل انکار هستند. وضعیت ریاضی این دوچرخه باعث می شود که بدن رقیب در بهترین حالت کارآمد برای بیشترین اثربخشی و سرعت قرار گیرد.
چرخ‌های چرخ‌دنده این دوچرخه مانند چرخ‌های پینیون دوچرخه‌های تندرو هستند.
• مزایا: در این دوچرخه، قدرت بی پایان به طور موثر به سرعت تبدیل می شود و دوچرخه سوار با یک سواری عالی روبرو می شود.
• ناراحتی ها: این دوچرخه برای ورزش مناسب نیست.

دوچرخه های ساده

دوچرخه‌های ساده ترکیبی از دوچرخه‌های اولیه و سریع هستند. این نوع دوچرخه‌ها برای داشتن نکات برجسته بهتر طراحی شده‌اند. بدن آنها شبیه دوچرخه های شلوغ است، هرچند سنگین تر از آنها.
مجموعه اکثریت قریب به اتفاق این نوع دوچرخه های خیابانی از مواد کربنی ساخته شده اند و شکل ریاضی آنها شبیه به دوچرخه های شلوغ است. از آنجایی که فرمان این دوچرخه‌ها در تضاد با سایر دوچرخه‌های خیابانی پایین‌تر قرار می‌گیرد، اندکی آرامش و آسایش را از راکب می‌گیرد و در نهایت سرعت و کارایی دوچرخه را افزایش می‌دهد.
دوچرخه های ساده برای خیابان های صاف و سیاه مناسب هستند. لبه های چرخ آنها فوق العاده عمیق است. در امتداد این خطوط، انسداد چرخ ها نیز زیاد است.
• مزایا: با این نوع دوچرخه می توانید با سرعت مناسبی حرکت کنید.
• نقاط ضعف: اگر به دنبال آرامش و آسایش در دوچرخه سواری هستید و به طور همزمان نیاز به سرعت کم دارید، این دوچرخه برای شما کار نخواهد کرد.

دوچرخه ورزشی

این دوچرخه ها برای آرامش و سرگرمی ساخته شده اند. در واقع، آنها طوری برنامه ریزی شده اند که بتوانید به راحتی از نقطه “الف” به نقطه “ب” بروید. این دوچرخه ها از نظر استایل و ظاهر جزو بهترین دوچرخه های خیابانی هستند.
آنها اغلب دارای لاستیک هایی با شیارهای برجسته هستند، بنابراین بدون شک می توانند در جاده های خشن و روستایی حرکت کنند. این دوچرخه ها معمولاً دارای ترمز دایره ای و در کمال تعجب، محافظ های جلو هستند.
• ستاره ها: دوچرخه ورزشی یکی از جالب ترین دوچرخه های خیابانی در مورد آرامش است.
• موانع: این دوچرخه برای شلوغی مناسب نیست.

دوچرخه های نوار سطح

این دوچرخه ها در اصل همان دوچرخه های ورزشی هستند. حقیقتاً، هر نوع دوچرخه خیابانی که دارای فرمان مستقیم به جای فرمان خمیده باشد، به دلیل ستونی از دسته های هم سطح به یاد می آید.
این دوچرخه ها تقریباً شبیه دوچرخه های مخلوط هستند، اما تضادهای کمی دارند. دوچرخه‌های نژاد متقابل، دقیقاً برای همه خیابان‌ها مناسب هستند، دوچرخه‌های خیابانی هموار و ناخوشایند و در عین حال هموار منحصراً برای خیابان‌های هموار برنامه‌ریزی شده‌اند.
دوم اینکه، بدنه یک دوچرخه هدایت مستقیم از یک دوچرخه مخلوط استحکام کمتری دارد.
معلوم شد که این دوچرخه ها به دلیل مناسب بودن برای رانندگی در مناطق شهری بسیار شناخته شده هستند.
• کارشناسان: این دوچرخه دارای عناصر عالی یک دوچرخه خیابانی و به طور همزمان یک دوچرخه نیمه نژاد است.
• مضرات: این دوچرخه را نمی توان برای ورزش های ورزشی استفاده کرد.

دوچرخه های Cyclocross

این نوع از دوچرخه های خیابانی ترکیبی از دوچرخه های خیابانی و خیابانی است. در برخی موارد به این نوع دوچرخه به عنوان یک دوچرخه تجربه اعطا می شود، اما کاملاً نادرست است. این دوچرخه‌ها که CX نامیده می‌شوند، ترکیبی از نکات برجسته بدنه دوچرخه‌های خیابانی و نکات برجسته دوچرخه‌های مسیری هستند.
دوچرخه سیکلرو کراس از سایر دوچرخه های خیابانی سنگین تر است و دارای لاستیک های عظیم با شیارهای برجسته برای پایه بهتر است. در حقیقت، این نوع لاستیک ها که مخالفت بالایی دارند، دوچرخه CX را احتمالاً به یکی از شناخته شده ترین دوچرخه ها تبدیل کرده اند.
دوچرخه cyclocross در واقع زمینی تر از دوچرخه های خانواده، بدنه و چنگال خود است. ترمزهای صفحه ای آن باعث می شود این دوچرخه در هر شرایط جوی کنترل عالی داشته باشد.
• ستاره ها: این دوچرخه جسورترین دوچرخه خیابانی است و می توان از آن به جای یک دوچرخه آفرود استفاده کرد.
• بارها: این دوچرخه نسبت به سایر دوچرخه های خیابانی سنگین تر است و نکات برجسته کمتری دارد.

دوچرخه های حرفه ای

این دوچرخه‌ها برای بازدید و پیمودن مسافت‌های قابل توجه در حین حمل بارهای سنگین در نظر گرفته شده‌اند، بنابراین دوچرخه‌سوار هنگام سواری احساس عالی و عالی دارد. از آنجایی که این دوچرخه ها برای انتقال سخت افزار در نظر گرفته شده اند، بدنه و قطعات فوق العاده چشمگیر و بادوامی دارند.
حالت ریاضی این دوچرخه یک قطعه دراز و بلند است و بدن راکب یک قطعه است که با سایر دوچرخه های خیابانی در تضاد است تا احساس عالی تر داشته باشد.
چرخ ها نیز فوق العاده محکم هستند و تعداد پره های بیشتری نسبت به سایر دوچرخه های خیابانی دارند. در این راستا می توانید ظروف و جعبه های استثنایی را به آنها اضافه کنید.
استفاده از ترمزهای صفحه ای در این نوع دوچرخه ها به طور فزاینده ای مشهورتر شده است زیرا می توانند در هر شرایطی سرعت بهتری را کاهش دهند، به ویژه هنگامی که دوچرخه در حال انتقال دنده است.
در صورتی که یک دوره طولانی چند روزه را بررسی می کنید و باید چند چیز را با خود ببرید، دوچرخه مسافرتی برای شما ایده آل است.
• حرفه ای ها: این دوچرخه برای یک سفر چند جاده ای مناسب است.
• معایب: اگر به دنبال سریع هستید، این دوچرخه افتضاح ترین تصمیم است.

دوچرخه های حومه شهر

دوچرخه‌های حومه‌ای مناطقی با استحکام بسیار قوی هستند و می‌توانند هر نوع شرایط جوی را تحمل کنند. وضعیت ریاضی بدنه این دوچرخه به گونه ای است که بدن دوچرخه سوار تا حدودی به طور فزاینده ای صاف است تا علاوه بر داشتن آرامش بیشتر بتواند ترافیک پیش روی خود را بهتر ببیند.
علاوه بر این، بدنه دوچرخه برای معرفی سپرها مناسب است و دوچرخه سوار حتی در خیابان های مرطوب و شلخته خشک و تمیز می ماند. چانه های محکم و جامد این دوچرخه در برابر ضربه ها غیر قابل نفوذ بوده و آرامش بیشتری را برای دوچرخه سوار به ارمغان می آورد.
این نوع دوچرخه معمولاً مجهز به ترمزهای صفحه ای است. بر این اساس، به دلیل عدم وجود لبه کند می شود، مسئله پیچ خوردگی برای لبه های این دوچرخه اتفاق نمی افتد. چرخ هدایت این نوع دوچرخه در دو مدل مستقیم یا خمیده ایجاد می شود که بنا به مزیت خود می توانید یکی از آنها را انتخاب کنید.
• مزایا: می توانید این دوچرخه را برای رانندگی در شهر به طور مداوم درگیر کنید و در سختی و آرامش آن سهیم باشید.
• معایب: اگر به دنبال سرعت های انرژی زا در دوچرخه سواری هستید، خرید این دوچرخه را نادیده بگیرید.

چند نکته که هنگام خرید دوچرخه باید بدانید

1. انواع زیادی از دوچرخه های خیابانی در نظر گرفته شده است. در نتیجه، در حالی که یکی از آنها را به دست می آورید، برای اینکه بهترین تصمیم را بگیرید، باید از قبل آگاه باشید که چرا واقعاً دوچرخه را می خواهید. آیا بدون دلیل خاصی به آن نیاز دارید یا قصد دارید آن را برای چیز دیگری درگیر کنید؟ یا از سوی دیگر، به احتمال زیاد در یک منطقه هموار زندگی می کنید، خرید دوچرخه با عناصر ساده و آرامش بیشتر هوشمندانه تر است و نیازی نیست دوچرخه ای را که می تواند بدون هیچ مشکلی از شیب ها بالا برود خسته کنید.
در صورتی که فکر می‌کنید دوچرخه باید مسئولیت‌های روزمره شما را بر عهده بگیرد، باید بخش‌هایی از قدرت را برای یک دوچرخه قوی انتخاب کنید.بنابراین، همانطور که با ویژگی های هر دوچرخه نشان داده شده است، نوع مناسب خود را خریداری کنید.